Als eerste grote energieleverancier gaat Eneco kosten berekenen aan haar klanten voor het terugleveren van energie. Het is een logische en onvermijdelijke stap, nu de salderingsregeling voorlopig toch overeind blijft.
De salderingsregeling zorgt voor een enorme kostenpost voor energieleveranciers, het stopt innovatie en zorgt voor extra problemen op het toch al overvolle stroomnet. De volgende logische stap in de energietransitie zou moeten zijn dat elk huishouden over een thuisbatterij beschikt. Zo lang de politiek vasthoudt aan salderen, wordt die stap uitgesteld.
De bedoeling is natuurlijk dat duurzame energie ook voor mensen met een kleine portemonnee toegankelijk is. De salderingskosten die energiemaatschappijen nu gaan doorberekenen, treft ook hen, omdat het terugverdien-effect van zonnepanelen nu onzekerder is. Dat schrikt af.
Bovendien is de prikkel verkeerd: als de zon schijnt is het nu gunstig om zoveel mogelijk opgewekte energie terug te leveren. Wie teruglevert, heeft recht op goedkope stroom op momenten dat de stroom schaars en dus duur is.
Dat mechanisme zet een rem op de energietransitie. Energieleveranciers lopen er helemaal op leeg terwijl ze juist hard moeten inzetten op innovatie, zoals het ontwikkelen en toegankelijk maken van de thuisbatterij.
Het zou daarom veel handiger zijn als de overheid de huishoudens zonder zonnepanelen helpt door de aanschaf ervan te subsidiëren. Liefst inkomensafhankelijk.
Dan kunnen energieleveranciers de pieken in energieverbruik dempen door op die momenten te sturen op prijs, zoals het hoort te werken in een gezonde markt.