De salderingsregeling voor zonnepanelen gaat op 1 januari in één klap overboord, staat in het onderhandelingsakkoord. Om Nederland toch te verduurzamen, zou een nieuw kabinet het plaatsen van thuisbatterijen moeten stimuleren. Omdat het stroomnet overvol is, moet energie zoveel mogelijk lokaal worden opgewekt, opgeslagen en verbruikt.
Dit kan bijvoorbeeld door slimme oplossingen zoals het inzetten van de elektrische auto die de rol van batterij vervult. Dat betekent wel dat de auto op zonnige dagen thuis moet staan. Natuurlijk lukt dat niet altijd, maar het kan zeker een deel van de oplossing zijn.
In de kern komt het er op neer dat elektriciteit idealiter zo dicht mogelijk bij de bron van opwek ook verbruikt wordt. Dat betekent dat er juist subsidies moeten komen die dat gedrag stimuleren. De salderingsregeling is er zo een, maar heeft een verkeerde prikkel: op zonnige dagen is het gunstiger om energie terug te leveren dan zelf te gebruiken. Daar raakt het stroomnet van uit balans.
Zou de regeling blijven bestaan, dan betekent het uiteindelijk dat zonnepanelen die op zonovergoten dagen moeten worden uitgeschakeld, omdat het net overbelast is. Daar heeft de consument niets aan. De salderingsregeling had een goed doel, maar op termijn was de regeling gedoemd een wassen neus te worden. Afschaffing is dus onvermijdelijk.
Dat er de afgelopen tijd veel gepingpongd wordt met het beleid leidt natuurlijk tot veel onzekerheid met betrekking tot terugverdientijden. Het goede nieuws is dat ook zonder de salderingsregeling zonnepanelen een goede investering blijven.
De salderingsregeling is onderaan de streep niet houdbaar. Aangezien we niet met z’n allen het weer in de gaten gaan houden om te zien wanneer we stroom kunnen gebruiken, moet de overheid lokale opslag stimuleren. Daar ligt de uitdaging.