De uitvinding van dunne en buigbare zonnefolie is een belangrijke stap in de duurzame energietransitie. Niet alleen omdat het folie de opwekking van zonne-energie op meer plekken toegankelijk en goedkoper maakt, ook omdat het productieproces veel minder vervuilend is dan dat van de huidige generatie zonnepanelen.
Wetenschappers van de universiteit van Oxford bereikten deze zomer een revolutionaire doorbraak in het ontwikkelen van perovskiet-zonnecellen. Die ultradunne zonnecellen leiden tot flexibel, lichtgewicht folie met een rendement dat vergelijkbaar is met dat van de bestaande silicium-zonnepanelen. Een combinatie van beide technologieën kan zelfs tot een verdubbeling van het rendement leiden.
De toepassingen zijn veelbelovend: van gevels, gebouwen en geluidsdempende infrastructuur tot draagbare elektronica en auto’s, alles kan makkelijk bedekt worden met de folie. Voor elektrische auto’s kan folie op het dak het aantal laadsessies halveren. Zo vermindert ook de druk op het elektriciteitsnet.
Heel belangrijk is dat er bij de productie van perovskietcellen minder energie, minder water en goedkopere materialen nodig zijn. De grondstof is bovendien op veel meer plekken op aarde aanwezig, wat ons minder afhankelijk maakt van schaarse bronnen in China. Het folie kan op lagere temperatuur vervaardigd worden, wat de koolstofvoetafdruk van het productieproces aanzienlijk verlaagd.
De grootste uitdaging is om een methode te vinden waarmee het gebruik van lood bij de productie van deze zonnecellen drastisch kan worden verminderd of zelfs vervangen kan worden door een milieuvriendelijker materiaal. Het is dan ook begrijpelijk dat productiebedrijven staan te popelen om deze technologie uit het laboratorium naar de fabrieken te halen.